Depresja u dzieci i młodzieży – jak ją rozpoznać?

O dziecięcej depresji mówi się od niedawna. Wcześniej chorobę tę diagnozowano tylko u ludzi dorosłych. U dzieci była ona niezauważana, ponieważ nikt nie pytał ich o to, co czują czy w jakim są nastroju. Dziś wiadomo, że dzieci podobnie jak dorośli doznają frustracji, rozczarowania, smutek. Te emocje utrzymujące się długotrwale wskazywać mogą na depresję.

Czym jest depresja?

Depresja jest jednym z zaburzeń nastroju, które polegają na trwalszych i poważniejszych zmianach niż kilkudniowy zły humor, który minie po obejrzeniu ulubionego filmu czy po rozmowie z przyjacielem. Depresja znacznie utrudnia dotychczasowe funkcjonowanie w wielu sferach życia takich jak praca czy relacje z innymi ludźmi i jest źródłem cierpienia dla osób jej doświadczających.

Załącznik:
qpec8tzj83ynmkq.jpg

Dlaczego dzieci chorują na depresję?

W ostatnich latach depresja coraz częściej dotyka dzieci i młodzież. Szacuje się, że cierpi na nią około 2% dzieci oraz 20% nastolatków. Do tej pory nie udało się wskazać konkretnej przyczyny, która ją wywołuje. W większości przypadków depresja stanowi efekt współdziałania czynników genetycznych (stwierdzono, że depresja występuje częściej u dzieci, których krewni też na nią chorowali), biologicznych (zaburzenia hormonalne, nieprawidłowe działanie neuroprzekaźników w mózgu), psychologicznych (niska samoocena, słabe umiejętności społeczne, brak odporności na stres), a także środowiskowych (konflikty w rodzinie, rozwód rodziców, brak czasu dla dziecka).

Objawy – co powinno zaniepokoić

Depresja jest chorobą, która w obrazie klinicznym przypominać może inne zaburzenia tzw. maski depresji, co za tym idzie Rodzice niejednokrotnie mogą być przekonani, że ich dziecko przeżywa okres buntu lub doświadcza problemów somatycznych, tymczasem za objawami tymi może kryć się depresja. Do szczególnych objawów depresji, które zwykle pojawiają się u dzieci możemy zaliczyć m.in. smutek, przygnębienie, obniżenie nastroju, płaczliwość, ale także odwrotnie nadmierną drażliwość, złość, wrogość w stosunku do innych.

Ponadto, w związku z depresją, może pojawić się apatia, ograniczenie albo rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały frajdę, niechęć do podejmowania codziennych obowiązków np. dziecko nie chce chodzić do szkoły, uczyć się, wstawać rano, a także niskie poczucie własnej wartości, spadek energii, zaburzenia koncentracji, zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, spowolnienie lub wręcz pobudzenie aktywności ruchowej, depresyjne myślenie, a nawet myśli samobójcze.